Bakıcı Görüşmeleri

Yaklaşık 1,5 saat sonra evimize yarım saat arayla 4 bakıcı adayı gelecek. Hepsi faklı yaşlarda, hepsi farklı ülkelerden. İnternetten mülakatta neler sorulacağını iyice araştırdım, bakıcısı olan arkadaşlarımdan fikirler aldım. Gene de şu güzelim pazar gününü geçirmenin en iyi yolu değil bu görüşmeler. Bir de stres bastı yahu, sabahtan beri karnıma kramplar giriyor. Korkuyorum biraz, hep içimi rahatlatmak için söylediğim gibi , Allah'a emanet diyorum.
Yatılı bir yardımcı alma fikri zaten daha bebek gelmeden hayata geçirmemiz gereken bir fikirdi. Hep erteledim, hatta itiraf ediyorum, nasılsa evdeyim kendi başıma idare ederim dedim. Zaten oldum olası her şeyi halledince insana madalya takılacağını düşünen biraz aptal bir tarafım vardır. Yardım istemeyi beceremem.
Neyse , sonuç olarak olmuyormuş, ailenizden kimsenin yaşamadığı, apartmanda bir tandıkı komşunuzun bile olmadığı, eşinizin işyerinin 1,5 saatlik mesafede olduğu bu büyük şehirde, bir başına bir bebekle olmuyormuş işte. Yani, oluyor tabii ama , yalnızlık, korkular, tedirginlikler, bazen yorgunluk sabahtan akşama kendim bir lokma yemeyip bir de eve gelen koca için yemek hazırlamaya , evi toplu tutmaya çalışmak.. Belki daha kolay bir you olabilir diye düşünerek karar verdik yatılı bir yardımcı almaya.
Düşüncesi çok kolay gelmişti, bir yatılı bakıcı alırız hem ev işine yardım eder, hem bebeğin bakımına diyerek... Şimdiyse kadınların görüşmeye gelmesine 1,5 saatten de az zaman kala midemde kramplar, endişe dolu büzüşmüş bir suratla bekliyorum. Karşıma nası bir insan çıkacak, ya yanlış tercih yaparsam, ya kandırılırsam ? Ne olursa olsun, çocuğumu 1 saatliğine bile olsa onunla nasıl yalnız bırakıcam ?
Gerçekten Pazar gününü geçirmenin en iyi yolu değil.