Şirketi açmak üzereyiz, ofisi tuttuk, eşyaları aldık. Aylardır evde oturan ben iş hayatına adapte olmaya başlamıştım. Her şey biraz fazla hızlı ve güzel gidiyordu.
Ta ki gecenin köründe çalan telefona kadar. Bakıcımız gayet güzel ebelenmiş. Gecenin köründe yağmur altında bebekle beraber yollara düşmek, ama hiç bir işe yaramaması. 8 aydır yanımızdaki kızın sarılıp ağlayıp vedalaşması.
Sıfır uykuyla duruyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Yani genelde ne yapacağına dair bir fikri olur insanın ama benim beynim durmuş durumda.
Yeni bir bakıcı bulmak gerekiyor. Nasıl olacak ? Nasıl güveneceğim. Of gene her şey sil baştan. Belki Tolga'nın annelerini çağırırım bakıcı alışana kadar dursunlar diye.
Bir de ortağıma anlatmak lazım durumu.
Acaba işten şirketten vaz mı geçeyim ? Biraz daha beklemede mi kalayım ? Ya da bir bakıcı alıp körlemesine iş diye direteyim mi?
Nasıl uyutacak bebeği ? Nasıl oyalayacak ? Nasıl alışacağız yeni gelecek birine ?
Tek bildiğim ...yardıma ihtiyacım var.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder