7 Ağustos 2009 Cuma

Yağmurlu Sabah


İki sabahtır İstanbul yağmurlu güne uyanıyor. İki sabahtır hücrelerimin yenilendiğini hissediyorum. Yağmuru bu kadar sevmemin sebebini bilmiyorum . Yatakta üzerime bir şey örtmeden uyumayı sevmemek gibi, üzerime yağmur bulutları örtününce daha güvende daha normal hissediyorum.

Sanki yağmurlu bir sabahta kötü hiçbir şey olamaz. Yağmurlu bir sabahta kötü giden şeyler düzelir. Yağmurlu bir sabahta ettiğim dualar kabul olur. Tüm manzara netleşir, samimileşir.

Bugün gene yağmur sesiyle uyandım. Sabahın körü, ama uykudan daha güzel uyanıklık dışarıda hava böyleyken. Penceremden görüneni paylaşayım istedim , çektim yukarı koydum.

Sanki bugün herkesin başına iyi şeyler gelecek, bekledikleri haberleri alacaklar, küstükleriyle barışacaklar, korktukları şeyleri alt edecekler. Yağmur bunların hepsini tek başına halledecek.

2 yorum:

  1. tatil dönüşü istanbul u çok bunaltıcı bulduğumdan bu yağmur gerçekten de iyi geldi. son paragrafta yazdıkların çok hoş. inşallah öyle olur...

    YanıtlaSil
  2. uzun zamandır içimin çektiği yağmur bu yağmur işte... öyle uzaktayım ki, şu dileklerin arasına ekler misin, çoook uzakta onu dileyenlerin göğüne de biraz serpişsin ;)

    YanıtlaSil